|
ทริปวันปิยะ
2549 ... เปิดฟ้าอันดามันใต้
ต้นเดือนตุลาคมพระพิรุณยังคงกระหน่ำทั่วทุกภาคของประเทศไทย
น้ำเข้าท่วมหลายพื้นที่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจังหวัดที่เป็นทางผ่านของแม่น้ำ
น้ำเหนือไหลบ่าลงสู่ที่ราบลุ่มภาคกลางและเข้าท่วมหลายจังหวัดแล้ว
กรุงเทพมหานครก็ระดมกำลังรับมือกันอย่างเต็มที่
จากสภาพอากาศเช่นนี้
พวกเราก็ลุ้นระทึกถึงสภาพอากาศของท้องทะเลอันดามันเช่นกัน
ว่าจะเป็นใจให้เราได้ไปดำน้ำกับทริปเปิดฤดูกาลในช่วงวันปิยะฯ
หรือไม่ ผมเช็คสภาพอากาศกับแหล่งข่าวในพื้นที่ทุกวัน
ได้รับแจ้งว่าบางวันฟ้าใส ไร้คลื่น
บางวันเมฆครึ้มฟ้ารั่ว บางวันฝนตกพรำๆ อากาศไม่แน่นอน
แต่ในที่สุดพวกเราก็ตัดสินใจเดินหน้า
เก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋า
สองเท้าก้าวออกจากบ้านพร้อมอุปกรณ์ดำน้ำครบชุด
อยู่ใต้ฟ้ากลัวอะไรกับฝน
อยู่ใต้น้ำ กลัวอะไรกับทะเล
เป็นไงเป็นกัน ลุย!!
เรานัดเจอกันที่สนามบินแห่งใหม่ “สุวรรณภูมิ” งง งง
กันเล็กน้อย เพราะความใหญ่โตมโหฬาร และไม่คุ้นเคย
พวกเราเข้าเช็คอินโดยพร้อมเพรียงกัน
แอบลุ้นกันว่าน้ำหนักอุปกรณ์ดำน้ำที่พวกเราขนไปจะเกินกำหนด
ของสายการบินหรือปล่า ในที่สุดก็ผ่านกันได้ทุกคน
จากนั้นกองทัพที่ต้องเดินด้วยท้องก็ออกเสาะหาอาหารเย็นกินรองท้องกันก่อน
อาหารเครื่องดื่ม ที่สนามบินแห่งใหม่
ไม่แพงอย่างที่กังวล ทั่วๆ ไปเป็นราคาท้องตลาด
เมื่ออิ่ม สำราญแล้ว
พวกเราก็ชักแถวเดินเข้าประตูเครื่องบินกัน
นกเหล็กร่อนลงที่สนามบินหาดใหญ่เกินเวลาที่กำหนดไว้พอสมควร
ท่ามกลางฝนตกพรำๆ
พวกเราช่วยกันขนกระเป๋าและอุปกรณ์ดำน้ำขึ้นรถตู้
และล้อก็หมุนสู่ท่าเรือปากบารา จังหวัดสตูล
ปัง!! ปัง!
ปัง!!........เสียงประทัดดังเอาฤกษ์เอาชัยตามธรรมเนียมของชาวเรือ
ก่อนที่เรือจะวิ่งออกจากท่าท่ามกลางความมืดมิด
มุ่งสู่หมู่เกาะตะรุเตา หรือที่พวกเราเรียกกันว่า
“อันดามันใต้”
เช้าวันรุ่งขึ้น เรือลอยลำหน้าเกาะอาดัง
เกาะที่เป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติทางทะเลหมู่เกาะตะรุเตา
เมื่อทุกคนตื่นนอนและทำธุระส่วนตัวกันเสร็จแล้ว
เราก็มาซักซ้อมความเข้าใจ ความปลอดภัย
และการอยู่ร่วมกันบนเรือในทริป “หรรษา” อันดามันใต้กัน
เราเริ่มต้นดำน้ำไดฟ์แรกหรือเช็คไดฟ์ที่เกาะสาวัง
น้ำไม่ลึกมากและไม่มีกระแส
ที่พื้นทรายกระเบนจุดฟ้านับสิบตัว
หมกตัวอยู่ในทรายอย่างสบายใจ
และบินหนีกันพรึบพรับเมื่อเราเข้าไปใกล้มัน
เราก็ตกใจหนีพวกมันเช่นกันหลังจากทราบข่าวการเสียชีวิตของ
สตีฟ เออร์วิน วัย 44 ปี เจ้าของสมญานาม "ครอกโครไดล์
ฮันเตอร์" ด้วยอุบัติเหตุใต้น้ำ
โดยถูกเงี่ยงปลากระเบนแทงทะลุหัวใจ
ขณะถ่ายทำสารคดีใต้น้ำที่หมู่เกาะโลว์ใกล้กับเมืองพอร์ต
ดักลาส ประเทศออสเตรเลีย เป็นข่าวดังไปทั่วโลก
เราดำน้ำกันสบายๆ ไดฟ์นี้หลายๆ
คนถือเป็นการเคาะสนิมไปด้วยเนื่องจากร้างราการดำน้ำไปนาน
หินแปดไมล์ หลายคนอาจสงสัยในชื่อนี้ ที่มาของคำว่า
“หินแปดไมล์”
ก็คือระยะที่ห่างจากเกาะตะรุเตาเป็นระยะทาง 8
ไมล์ทะเล ซึ่งปกติน้ำจะค่อนข้างแรงและขุ่น
แต่สำหรับทริปนี้ถือว่าเป็นวันดี น้ำใสในรอบปีก็ว่าได้
ฉลามเสือดาว(Leopard Shark)
ซึ่งเป็นฉลามขนาดกลาง
เพื่อนเก่าของเรานอนนิ่งบนพื้นทรายอย่างสบายอารมณ์
ที่เกาะปะลัย ปะการังหลากสีสมบูรณ์แน่นขนัด
เพลิดเพลินใจสำหรับคนที่ชอบปะการังอ่อนเป็นอย่างยิ่ง
ทริปนี้เราพลาดการดำน้ำที่ร่องจาบัง
เลยไม่ได้ลงไปดูว่า “ปะการังเจ็ดสี”
ยังอยู่ดีหรือเปล่า หากใครได้ไปแล้วกลับมาบอกด้วยนะ
จุดดำน้ำยอดนิยมของอันดามันใต้ “ หินม่วง หินแดง”
เพิ่งเริ่มฟื้นตัวจากมรสุม
ปะการังยังไม่สมบูรณ์เต็มที่ ตามแนวปะการัง
ลูกปลาเล็กๆ จำนวนมากใช้เป็นที่หลบซ่อนตัวจากศัตรู
พวกเราตีฟินดูรอบๆ พลางแหงนดูที่กลางน้ำเป็นระยะๆ
เพราะที่นี่เป็นจุดนัดพบประจำของเหล่าสัตว์ใหญ่
เช่นฉลามวาฬ(Whale Shark) หรือกระเบนราหู(Manta Ray)
กุ้งหลากหลายชนิดจับจองพื้นที่ตามผนังถ้ำ
กุ้งมดแดงฝูงใหญ่ เดินเข้าเดินออก
แอบมองพวกเราตอนถ่ายรูป กุ้งนักมวยชูกล้ามสลอน
ประมาณว่า อย่าเข้ามานะเฟ้ย... กั้งตั๊กแตน ถอยเข้า
ถอยออกจากที่ซ่อน กลิ้งกรอกตาไปมา
ตลอดทริปนี้ เราเจอกุ้งมังกร(Lobster)
ทั้งเล็กทั้งใหญ่ หนวดยาวดุกดิก ร่วม 10 ตัว
ซ่อนตัวอยู่ในซอกหลืบ
บริเวณผนังถ้ำหรือพื้นโขดหินใต้น้ำ ทากเปลือย
(Nudibranch) ตัวจ้อยกระจิดริด สีสวยกระดืบไปมา ในซอกๆ
โพรงใหญ่ๆ หากสังเกตดีๆ จะเห็นเต่าทะเล แอบนอนหลับอยู่
ปลาใบมีดโกน(Shrimp fish) คู่หนึ่ง
ลอยตัวอยู่เหนือกอปะการัง ในถ้ำเล็กๆ
ปลาจิ้มฟันจระเข้ปิศาจ (Ghost Pipe fish) ทั้งสีดำ
สีเหลือง และสีแดง ซึ่งยังไม่ถึงฤดูผสมพันธุ์
ลอยตัวอยู่ไม่นิ่ง หมุนไปมา ทำให้เราถ่ายรูปได้ยาก
ปักเป้ากล่องเหลือง(Box fish)
น่าตาน่าเอ็นดูว่ายแอบพวกเราอย่างเร็วเข้าซอกหินไป
กลางน้ำ ปลาสากบั้งดำฝูงใหญ่ว่ายเข้ามาหาอาหารกิน
มองเลยไปที่ผิวน้ำเราเห็นงูทะเล
ว่ายขึ้นไปหายใจบนผิวน้ำและว่ายลงน้ำด้วยความรวดเร็ว
ที่พื้นทราย ปลาหมึกกระดองตัวเล็กๆ นอนนิ่ง
พรางตัวให้เข้ากับธรรมชาติ Razor fish
หรือตัวเด็ก(Juvenile)ของปลานกขุนทองพันธุ์หนึ่งลอยตัวพลิ้วไปมา
เว้นระยะห่างเราตลอดเวลา ถ่ายรูปยากมาก
แต่ก็ไม่พ้นความไวของชัตเตอร์กล้องไปได้
ไนท์ไดฟ์ตลอดทริปนี้ ยังคงมีมนต์เสน่ห์ไม่เสื่อมคลาย
ปลานกแก้วนอนกางมุ้งอ้าปากหวอ น้ำลายยืด
ปลาไหลมอเรย์หน้าปานชูคอทำท่าสงสัย
ปักเป้าหน้าหมานอนหลับในฟองน้ำครก
ปลาสิงโตกางปีกสยายเต็มที่เมื่อเราส่องไฟไปโดนพวกมัน
ปูเสฉวน(Hermit Crab) เดินไปมา
กุ้งบนดาวทะเลตัวเท่าขี้เล็บ หมอบกระแตนิ่ง
พวกเราเต็มอิ่มกับทริปพักผ่อนดำน้ำทริปนี้
แม้เราจะไม่เจอเพื่อนเก่าตัวใหญ่ พวก กระเบนราหู(Manta
Ray) กระเบนปิศาจ(Devil Ray)
หรือพี่ยักษ์ใหญ่ใจแบบฉลามวาฬ(Whale Shark)
แต่เพื่อนใหม่ตัวเล็กๆ
ก็ทำให้พวกเราเพลิดเพลินมิใช่น้อย
และสิ่งที่เราได้คือมิตรภาพใหม่ๆ เพื่อนใหม่ๆ
และการพักผ่อนที่เต็มอิ่ม
เพื่อที่จะมีแรงสู้กับงานประจำต่อไป
เจอกันใหม่ทริปหน้า สวัสดีครับ
ขอขอบคุณ
เรือฟ้าใส และเด็กชายฟ้าใส เจ้าของเรือ
พี่
10LOR สำหรับภาพสวยๆ
และเพื่อนร่วมทริปที่น่ารักทุกคน |
