ตาแก่กับปลากบ

กรุงเทพฯ ไปชุมพร ก่อนหน้านี้ การขับรถเป็นเรื่องธรรมดาของผม จะออกกี่โมงกี่ยาม เวลาไหน ดวงตา สายตาก็ยังสดใส แต่ในวัยที่ล่วงเลย ระยะทางเท่าเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ สายตาที่พร่าเลือน หรือว่า แว่นตา ที่ไม่ได้เปลี่ยนมาหลายปี หรือว่า  คำว่า  “ตาแก่” ที่เคยได้ยินสมัยเด็ก จะมาถึงเราแล้ว ทำไมกรุงเทพฯ – ชุมพร มันนานนักนะ !!

หัวรุ่ง แสงแดดสีทองทอดเข้ามาในห้อง “ ได้เวลาสนุกแล้วซิ “  ลุกขึ้นล้างหน้าสีฟัน แล้วพลันเก็บกระเป๋าก้าวลงบันได ออกจากที่พักไป “หาดทุ่งวัวแล่น”

คนพร้อม เรือพร้อม เรือเริ่มออกเดินทาง เรือถึงหิน หรือเกาะหลักง่าม กว่าสิบนาฬิกา โดดน้ำตูม คว่ำหน้าดูน้ำทะเล “ใสแฮะ” ใสกว่าทุกครั้ง ที่ได้มาดำน้ำที่ชุมพร สอบถามพรรคพวกได้ความว่า น้ำใสมาตั้งแต่ต้นปี (สงสัยจะชดเชยน้ำขุ่น มากเมื่อปี สองปีก่อน)

เมื่อปรับสภาพให้การลอยตัวเป็นลบ โดยการเอาอากาศออกจาก BCD ตัวค่อยๆ จมลงสู่ท้องทะเล เราลัดเลาะ เข้าหาเกาะโดยให้หินอยู่ทางด้านซ้าย หนอนตัวแบน(Flat Worm)ตัวสีดำ ขลิบเหลือง คลานสะบัดกระโปรงของเค้าไปอย่างช้าๆ ฮ่าฮาฮ่า เสร็จตูแน่ น้ำใสๆ แบบนี้ถ่ายรูป(ส)บายๆ เลย หยิบกล้องคู่ใจ กดสวิชต์เปิด เอ !! ทำไมกล้องไม่ติดฟะ !! หรือว่า ลืมชาร์จแบต หรือว่าน้ำเข้า เห้ยๆ อย่านะเฟ้ย ก่อนหน้านี้อุปกรณ์ประจำกาย มีอันตายจากไปเกือบหมด นี่กล้องจะไปอีกตัวหรือนี่ อย่านะมึงงงงงง!!!

แหะ แหะ ตั้งสติได้ น้ำไม่เข้านี่หว่า แล้วทำไมกล้องไม่ติด ลองตั้งสติ ก่อนสตาร์ต หลายรอบ กล้องก็ยังไม่ฟื้น จนแม่นางหนอนตัวแบน สบัดกระโปรงหายไปไหนต่อไหนแล้ว เฮ้อ !! เซ็ง ดำไปเฉยๆ ดีกว่า

น้ำใสจริงๆ ท่านผู้อ่าน พวกทากปุ่ม ทางไม่ปุ่ม นอนเกาะบริเวณกำแพงใต้น้ำอย่างสบายอารมณ์ Jan Pipe fish ที่ปกติ จะลอยตัวอยู่แต่กับเม่นทะเล ว่ายออกมายั่ว ตูนะตู ทำไมโอกาสแบบนี้ กล้องมันถึงทำกับฉันได้  ดำชิวๆ เพลินๆ เกือบชั่วโมง ก็ต้องขึ้นซะแว้ว

ขึ้นมาบนเรือ ถอดกล้องออกมาเช็ค ก็มันคาใจ ข้างในลึกๆ เปิด Housing ออก ดึงกล้องมา แหงนดูช่องใส่ถ่าน แหะ แหะ ปิดไม่สนิท !! มิน่า กล้องมันถึงไม่ติด พอปิดปุ๊บ ลองเปิดดู ติดปั๊บ ห้า หะ ห้า เจอกันไดฟ์สองครับ

อีกไดฟ์ ไต่ความลึกไปที่เชื่อกด้านข้างเรือหลวงปราบ ที่จมลง(โดยมนุษย์)เพื่อให้เป็นแหล่งให้ทั้งคน(นักดำน้ำ)และทั้งปลา อาศัยหากินร่วมกัน ว่ากันว่า เรือลำนี้จมสองครั้ง ครั้งแรกจมไม่ดี เลยต้องมีการจม(เคลื่อนย้าย)อีกครั้งนึง

ตัวเรือเรื่มมีสัตว์เกาะติด พวกปะการังดำ ด้านกราบเรือด้านท้าย ทากทะเล(Nudibranch) เริ่มจับคู่ ต่อท่อผสมพันธุ์กัน อีกหน่อยคงมีประชากรทากเพิ่มขึ้นบนเรือลำนี้ ที่สายเชือกที่โยงเรือไว้ มีปลากบฝาแฝดตัวขนาดหัวแม่โป้ง จริงๆ แล้ว แฝดหรือเปล่าไม่รู้ รู้แต่ว่ามันมี 2 ตัว หน้าตาเหมือนกัน(ปลามันก็หน้าเหมือนกันหมด) เหนือฟ้า ยังมีฟ้า เหนือปลากบ ยังมี กุ้งตัวยาว กอดแส้ทะเล(Sea whip) พอเข้าเอาหน้าไปจ่อๆ มันก็อาย หมุนตัวหนี ไปรอบๆ ขี้อายชะมัด

และแล้ว อีก 1 ไดฟ์ สุดท้าย “ หินแพ” เพื่อที่จะแล หลามวาฬ ฉลามวาฬเข้าที่นี่บ่อยๆ แต่น้ำคงใสเกิน อาหารของพวกมัน เช่น แพลงตอน ไม่ค่อยมี  เลยได้แต่แล แหงนดูผิวน้ำเป็นระยะๆ วนรอบกองหินเกือบรอบ ดูโดยรวมแล้ว ปะการังค่อนข้างกลับมามีชีวิต เหมือนหลายปีก่อน ดูแล้ว พวกมันคล้ายๆ จะกลับมาเกิดใหม่ พวกปะการังถ้วยส้ม หนอนฉัตร ดูเบิกบานมีชีวา และดาวมงกุฎหนาม ที่ก่อนหน้านี้ เป็นศัตรูกับปะการัง ก็ลดจำนวนลง(เห็นน้อยมาก) ฝูงปลาข้างเหลือ ที่ปกติอยู่กันเป็นฝูง ๆ ไม่เห็นเลย มีแต่พวกจาระเม็ดขาว ปลากระบอก(ปลาเศรษฐกิจทั้งนั้น)ว่ายรวมกันเป็นฝูง( school of fish) ดำเพลินๆ อากาศเหลือ 50 บาร์ คงต้องลาแล้วชุมพร ว่าแต่ว่า มิถุนา นี้ ไปดำน้ำชุมพรด้วยกันอีกสักรอบมั๊ยครับ

แล้วฉันจะพาไป !!!